donderdag 12 juli 2012

De 100 meest legendarische wielertruitjes



Lees de koers op zijn best: 'De 100 meest legendarische wielertruitjes", uitgegeven bij Borgerhoff & Lamberigts. Het boek doet wat het belooft: 100 truitjes laten zien en vertellen waarom ze zo legendarisch zijn. Van 1949 tot 2011, van Coppi tot Cavendish, van Bianchi tot HTC High Road. Van prachtige retrotruitjes (Rik Van Linden - 1975 - Bianchi Campagnolo - lichtblauw) tot spuuglelijke (Edwig Van Hooydonck - 1989 - Superconfex). De selectie is arbitrair en uiteraard niet volledig maar dat is bijzaak. Je leest meeslepende verhalen over coureurs van vroeger en nu en ondertussen kan je wegdromen bij die kleuren en namen van vaak al lang vergeten sponsors. Een boek voor de wielerliefhebber, hoe jong of oud die ook is, en voor de alsmaar groter wordende groep van fans van retrotruitjes. Bij wieleroutfits.nl spelen ze trouwens handig in op die hype, je kan er een heel aantal van die prachtexemplaren (Faema, Bic, Del Tongo, Bianchi, ...) online aanschaffen.

Ik heb zelf ook een aantal retrotruitjes in mijn kast liggen. Een gouden trui (mét regenboograndjes) en deze van Festina. Hieronder mijn bescheiden bijdrage aan het boek. Hier is nr. 101: 'Het grote Franse bedrog'.


In de jaren '90 stond er een renner op die het Franse wielrennen hoop gaf na de gloriejaren van Bernard Hinault (vijf tourzeges) en Laurent Fignon. Troonpretendenten genoeg die periode maar zowel Charly Mottet als Jean-François Bernard als Laurent Jalabert slaagden er niet in om de Tour te winnen. Maar het godenkind Richard Virenque zou dat wel doen. Hij won zeven keer het bergklassement en verscheidene etappes en na de (saaie) jaren van suprematie van über-tijdrijder Miguel Indurain (ook vijf tourzeges) was het stilaan tijd dat er nog eens een klimmer de Tour won. 1998 zou het gezegende jaar moeten zijn voor Richard Virenque en Festina. Het werd inderdaad een Festina-tour maar dan wel in negatieve betekenis. Kort voor de start werd verzorger Willy Voet gevat met doping in zijn wagen. De voltallige ploeg werd uit de Tour gezet en alle renners en ploegleiding bekenden ook dopinggebruik. Alle renners behalve één: Richard Virenque, hij hield de kaken stevig op mekaar. En omdat hij nooit een positief plasje afleverde werd hij nooit geschorst door de UCI. Ook in de volgende jaren nam hij deel aan de Tour. Uiteindelijk bekende hij toch dopinggebruik en kreeg hij de verdiende schorsing. Hij kwam terug en won nog wedstrijden, onder meer Parijs-Tours in 2001 na een lange vlucht met Jacky Durand.

Mooi truitje, dat absoluut, maar de smaak van bedrog die er aan vast hangt zorgt ervoor dat ik toch liever met mijn gouden truitje ga fietsen.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten